Vorig jaar begon ik met het organiseren van filosofische wandelingen in Spanje. De bergen, het warme licht, de stilte van het landschap – het voelde alsof de natuur daar vanzelf uitnodigde tot vertragen en verdieping. En dat gevoel bleek juist: deelnemers vonden rust, kwamen in gesprek met zichzelf, en keerden vaak lichter terug dan ze gekomen waren.

Het waren bijzondere tochten. Er werd gelachen, gezwegen, verdwaald en weer gevonden. Ik herinner me een wandeling bij Frigiliana, waar iemand plotseling zei: “Ik zet geen stap meer, ik bén net een natte dweil.” Zulke woorden blijven hangen, ze resoneren diep.

Maar langzaam begon er iets te veranderen.

De wandelingen vroegen veel van mijn tijd en energie in voorbereiding en organisatie. Tegelijkertijd hoorde ik steeds vaker dezelfde vragen van deelnemers:

• “Kun je dit ook dichterbij doen?”
• “Ik zou zo graag dit gesprek lopen, maar dan in een bos hier om de hoek.”
• “Moet ik echt helemaal naar Spanje om een stap naar binnen te zetten?”

En ik begon mezelf die vragen ook te stellen.

Wat maakt een wandeling echt waardevol? Heb je daar een vliegtuig voor nodig? Hoge bergen? Een verre horizon? Of draait het uiteindelijk om iets anders: een open blik, aandacht en de moed om stil te staan?

Langzaam werd me iets helder:

Het gaat niet om verder weg, het gaat om dieper naar binnen.

Ik ben geen reisbegeleider, ik ben een wandelende denker. Mijn plek is niet per se in Spanje – mijn plek is daar waar iemand bereid is om te lopen, te kijken, te luisteren. Dat kan op een bergpad in Andalusië, maar net zo goed op een bospad bij jou om de hoek.

Daarom heb ik besloten te stoppen met de groepsreizen naar Spanje. Niet uit teleurstelling, maar uit trouw. Trouw aan de eenvoud die klopt. Aan mijn verlangen om niet groter, maar echter te werken.

De stilte is ook hier. De vragen zijn hier. De natuur is overal bereid om met je mee te lopen.

Toch draag ik Spanje nog steeds met me mee. En voor wie diep vanbinnen voelt: “Ik wil daar zijn. Dáár lopen, dáár voelen,” blijft de deur op een kier. Op aanvraag loop ik daar nog met je mee. Maar alleen als het echt aansluit bij wat jij zoekt.